د ژوند شیبۍ

د ژوند شیبی

دا څه شیبی دی پرخې پرخي په لیمو وریږی

د ژوند کسیی دی پرخی پرخی په لیمو وریږي

څوک ترینه لاړل څوک روان په دغه لاره کی دی

څومره ترخې دی پرخی پرخی په لیمو وریږي

ګوره غوټی چې د خاطر دی مړاوي نه شی ګله

ماتی پيالی دی پرخی پرخی په لیمو وریږي

چیرته به وړمه د نصیب ماته هینداره سبا

زړه کی ګیلئ دی پرخې پرخي په لیمو اوریږی

د اوښکو څاڅکو نور می بڼ دزړه اوبه نه غواړي

ډکی ویالۍ دی پرخی پرخی په لیمو اوریږي

د زړګې غږه تا خو چیرته چیغه چیرته لوړه نه کړه

ګونګې نغمې دی پرخۍ پرخۍ په لیمو اوریږي

رڼا لږ پام نیسه قدم ته چې زړه توری نه شی

مخته ته تیارۍ دی پرخی پرخې په لیمو اوریږي

رڼا مومندي

 

 

 

 

سپرلیه

ښکلیه سپرلیه تاکی څه پراته دي

چې د دردمنو زړو ټکور ښکاریږی

ته د ګلو نړې ته ژوند وربښی

ته د شبنم څاڅکو ته مینه راوړې

پستی وږمې د سباوون لرئ ته

تاسره مینه او صفا نڅیږي

سپرلیه!

ته خو رنګونو ته خوندونه راوړې

ته د ښایست شینکی لمنی باندی

سورکې پاولي شرنګوئ

ستا د ښکلاوو ناوکی په مینه

په اسمانونو کی څرخونه وهي

ستا د شبنم هره رڼه څاڅکه نن

مخ د ګلپاڼو ښکلوی په غیږکې

او ورته مینه بښې!

سپرلیه!

نن می په مخ ستا دسهار سیلی بیا

خپلی وریښمینی څڼي تیری کړلې

او زما خوار او بی وطنه روح یی

څومره په مینه مینه ونازاوه

ماته یی راوړل دوطن یادونه

ماته یی جوړه کړه فضاه د وطن

ماته یی رواړل کشمالي ګلونه

زما دخیال ماڼې یی ښکلی کړلی

څومره یی ښکلی جنتي موسمه

ستا هرکلی به تل مدام کومه!

تا خو د زړونو دعا واخیستله!

تل مو په زړونو کی میلمه پاتی شي!

رڼامومندی

ولئ؟

دا څه نومونه په ماږدی ته له ما ځان بیلوې

د زړه ټوټه زما بدن زما افغان بیلوي

پریږده د خدای لپاره دا خو زما تن او بدن

ولی په نوم ټوټی ټوټی افغانستان بیلوئ

چاته تاجک چاته پښتون څوک هزاره بولی ته

ټوټی ټوټی د اندام ما نه ته جانان بیلوي

زه د جګړو په کړنګونو کی شیبی تیروم

ولی بیړی زما دهیلو په توپان بیلوې

که درانی یا غلجه یی او یا مومند زما دي

په خپلو خیلو کی انسان ته له انسان بیلوۍ

واوره ، که چیرته ته افغان یی زه دی مور نه یمه؟

چیرته ټوټی زما دکور ته په جهان بیلوي

که ته افغان یی نن ټپوس زما د زړه لږ واوره

په څه زما له ټپي هیلو نه  درمان بیلوي ؟

د اشنا مینه

ژونده کاروان دی له دردو سره ده

د زړه د وینو له پیالو  سره ده

زه لکه شمعه لمبه بله ساتم

که نه روزګار له توپانو سره ده

د سحر باده د زړه غږ مې واوره

د اشنا مینه له غمو سره ده

امکان د هیلو می ټپي غوندی دی

په خوله کې ساه می له ګیلو سره ده

مرغه دزړه له الوتو پانی ده

بند په قفس کی له نغمو سره ده

ساده زړګیه لږ څه پاڅیږه نن

هر شیبه دی له خوبو سره ده

څومره که بلی کړی ډیوی د مینی

رڼا نصیب دی له تیارو سره ده

رڼا مومندی

وطنه

منځپانګه
· دسورغرچينې : اجمل جماليار
· غزل .تواب ترابي
· افغان ادبي بهیر پېښور: رحمت الله (سمسور)
· پسرلۍ : صابر،اصلزی،سويډن
· نوروز لمانځل :لیکوال : مولوي عبدالهادي حماد
· نوې کا ل مو بختور شه : زرلښته حفيظ
· پر یار می سلام وایه : جمال جمالیار
· ننداره : ګل رحمن رحماني
· غزل : ډاکټر حسن
· سپرليه : عبدالحفيظ مليار
· د مړینې ژمنه : عبدالله الهام جمالزی
· نوي کال مومبارک شه
· دافغان ادبي بهیر اونېزې غونډې :ظهرالدین
· غزل _ طالب منګل
· شنه پاڼه :ژباړن : ګل رحمن رحماني
· د دولت د لسو کلنو لاسته راوړنې:نظری
· سوت داورپه لمبوکی : منان الکوزی
· غزل : بختیار تلاش
· خوبونه : نجیب الله آرین
· چې ماشوم خولې..: ضياالرحمن (تنها)

ډېر مخكېني مطالب

دا مهال پر ليكه
اوس مهال 11 مېلمه او 0 كاركوونكى په ويبپاڼه كې شته . 

.

د لوستونکو شميره
4452731
تر دې نېټې وروسته ځله 11.4.2006
راديوګاني

(اشنايانو ادبي ديره)

(شاولي)

مورنۍ ژبه
شعر: وطنه : رڼا مومند
شعرونهوطنه : رڼا مومند
ګرځم سرګردانه خپل وطن غواړم
څاڅکې څاڅکی ژاړمه په سترګو کې 

ورپیدم پاڼه پاڼه ورکه شوم
غواړمه دیدن د یار ګلونو کې
زړه راته لمبه شو په غمونو کیخوار وطنه څومره ځوریدلی یی
تاکی نن همزولی په ژړا وینم
نه وینمه چیری دښادی نغمی
نه وینمه نیکریزی په لاسونو کی
زړه راته لمبه شو په غمونو کی

ماته د جنون نغمې په سر پرتۍ
څیری لوپټه ستا د مورکی وینم
رنګ داسمانونو دې خړ شوی دی
ناوۍ دوطن ګورم دردونو کې
زړه راته لمبه شو په غمونو کې

بیا راته سهار په زړه ګیله لري
سورګلاب دمینی زخمی شوئ دی
غرونه دپامیر می خاموشۍ وړي
زیړ خزان ورګډ دې بهارونو کې
زړه راته لمبه شو په غمونو کې

لاړم په لوګر بیا په کابل باندې
داسې په غزني هم په زابل باندې
جوړی هدیری په هره ولیشته کې
خاورې شوی وطنه په جنګونو کې!
زړه راته لمبه شو په غمونوکې

پریږدې چې په کوکو کوکو وژاړم
زه به می ناری تر اسمان لوړئ کړم
غواړمه ټپوس وکړمه ووایم
ولی دی تقدیر دې په اورونو کې
زړه راته لمبه شو په اورونو کې

څو پورې چې ويښ زما افغان نه شې
خاورۍ او ویران به زمونږ کلې وي
راشه اتفاقه شه میلمه زمونږ
مړ د نفاق اور کړه ته په زړونو کې
زړه راته لمبه شو په اورونو کې

ای زما وطنه د زمرو ځالئ
خوب کی می دی روڼ مشال دزړه ولید
پوه یم چې به بیا په سترګو وګورم
دنګه دی شمله په اسمانونو کی
زړه راته لمبه شو په غمونو کی

د خپرولو نيټه: پنجشنبه، 4 ورى ، 1390 خپرندوى Lawang
پيوندونه
· . شعرونه
· . Lawang 


. شعرونه:
دلوی خدای په نامه

امتياز
منځنى امتياز: 5
د رايو شمېر : 2 

د دې مطلب په باب ستاسو امتياز:
عالي
ډېر ښه
ښه
منځنى
بد 

ټاكنې
چاپ بڼه چاپ بڼه 

دوست ته ليږل دوست ته ليږل

تړوڼ

ما تړوڼ دزړه سودا سره تړلئ

تا په زړه کی له خندا سره تړلئ

ماته اوښکی دکلونو میلمنی دی

تا له خوند او له ګډا سره تړلئ

زما فکر د وطن په سوچ کی خړ دئ

تا خو زړه بلی دنیا سره تړلی

ماته مینه د وطن مینه یاديږي

تا خو مزې له هرچا سره تړلې

زما زړه دی دوطن له نومه ځار شه

تا ارمان له هری خوا سره تړلی

راشه ورکئ فاصلئ دزړونو بیا کړه

تا زړه چیری ما خو تا سره تړلې

ده توپير ته اشنا ته وړوکی وایی

ته هوښیار ما له رڼا سره تړلې

 

تاغواړي

زړه راته ژاړیږي رانه تا غواړي

کله نن صبریږي رانه تا غواړی

ټول دی پروني یادونه پاتی شول

سترګو کی اوسیږي رانه تا غواړي

نن می د ځواني ګلان سپرلی غواړي

رنګ یی خزانیږی رانه تا غواړي

 

وګوره ګریوانه سیل د اوښکو ته

ښکته رابهیږي رانه تا غواړي

بیا خاطر د مینئ لیونی ګرځي

څه وکړم ځوریږی رانه تا غواړي

وګوره رڼا دستور د مینه کی

زړه رانه بیلیږی رانه تا غواړی

رڼا مومندۍ

 

 

ارمان

هیلی زړونو کی ځلیږی

نن په یاد دوطن بیانن

نن نسیم د سبا راوړل

بیا یادونه دجانان می

نن په مخ د اسیا کی

بیا باران دامیدونو

په افغان بچی اوریږی

نن له ورایه ځینی ښکاری

د زمرو زړونو خوبونه

ماته سوله سوله کیږی

د وطن مینه د زړونو

ماته هر افغان نن ښکاری

ستړی ستړی له ژړانه

ماته مینه هوسیږی

د نفرت  له کوره لری

ماته بیا ارمان د سولی

راخندیږی راخندیږی

ماته ناوی د جګنونو

ځوانیمګره نیمخوا ده

ماته هیلی نن خندیږی

د وطن د باغ نغمو ته

ماته بیا شینکی اسمان کی

نوم د خپل وطن ښکاره شو

ماته ښکاری چی کډوالی

شوی د اوښکو بلاګانی

ماته بیا ارمان ځلیږی

د دردمونو چیغو زړوکی

نن له ورایه راخوری دی

د تنکیو زلمو هیلی

نن وطن سره راغلی

پلوشی د خنداګا نو

خدایه!

خدایه ته یی په رییښتیا کړه

د وطن دمورکی هیلی

ته خو ورکړه هرهر داسی

چی خندا وکړی په زوره

او له؟ اوله غم او درد نه لری

د ښادییو په لمن کی

دوطن بچی ویده کړه

ربه تاته می دعاده

مینه زړونو کی خوره کړه

د افغان ملت لپاره

خدایه ته کړه یوځل لوړه

د وطن ناوی له مځکی

په ډولی د ارمانو کی

ورته سوله سوله ورکړه

د ازما زخمی وطن ته

ته یی سیال کړه د سیالانو

ته یی هیر کړه له سره رنګه

دسرو وینو او غمونه!

ته شین رنګ ورته سولی

ورته خور کړه یوځل بیانن

ته یی لری له دردونو

ته یی لری کړه له ویرنه

ته موسکا ورته په شوڼډو

د سپیری ادی خوره کړه

نن می روڼ ارمان ځلیږی

ستا په خوا می دی لاسونه

نن بورا دمینی ښکاری

ګل دسولی ته تخنیږي

هری خوا ته چی نظر کړم

سری غوټی دعشق سپړیږي

زما هیله نن وطن ته

د غمونو ختمول دی!

دامی هیله نن له تاده!

دا ارمان راته خندیږي