چې د سهار له خوږ نسیم سره می
هغه وريښمین نظر په ځان لګیده
دغه وحشي توپان منګولو سره
لکه یو خوب چې پوره شوی نه وي
په یوه څرک کې رانه وتښتاوه
د ژوند جرس ته هم حیرانه یمه
څومره بی رحمه او بی زړه روان دی.
چې د سهار له خوږ نسیم سره می
هغه وريښمین نظر په ځان لګیده
دغه وحشي توپان منګولو سره
لکه یو خوب چې پوره شوی نه وي
په یوه څرک کې رانه وتښتاوه
د ژوند جرس ته هم حیرانه یمه
څومره بی رحمه او بی زړه روان دی.